Puresound

Omdat mijn vrouw het weekend weg was, besloot ik naar twee shows te gaan. De keuze was snel gemaakt, want van de AV –NU verwachtte ik eigenlijk niet veel behalve het video gebeuren. Voor iemand die het al maanden doet met een mini-TV niet echt interessant, zeker als het nog geld kost ook.

 

Zaterdag: de AAA show

De AAA show zit wat anders in elkaar dan de Nederlandse shows. De Analogue Audio Association www.analog-forum.de/wbboard/index.php is een vereniging ter bevordering van het analoge gedachtengoed. Bij de show gaat het dan ook bovenal over platenspelers, phonotraps, taperecorders en tuners.  Omdat een en ander ook wordt ingebracht door leden is er veel moois te zien. De entree is gratis, daarom wordt ook ruimte verhuurd aan commerciële partijen. Dat wil echter niet zeggen dat daar niet op geselecteerd wordt, want met streaming en CD kom je er niet binnen. Toen ik een opmerking maakte over een CD speler die speelde excuseerde men zich met als argument dat een onderdeel van de platenspeler kapot was, maar dat dit z.s.m. verholpen zou worden. Voor de rest is het geen show met alleen maar superduur spul want ook voor minder geld staat er een en ander.

 

De show kent eigenlijk twee soorten ruimten. Als je binnenkomt rechts een aantal slaapkamers van ongeveer 6 bij een kleine 4 meter. En bij binnenkomst links een aantal stevige vergaderruimten. Hier waren ook lp’s en accessoires te koop met daartussen allerlei oude en nieuwe apparatuur die verder niet aangesloten was.

Hoe steek je een dergelijk show in: ik ben er meestal vroeg en ga kort in de kamers luisteren om het voor mij interessante er uit te halen. Aan het einde van de ronde ga ik vervolgens bij wat geselecteerde kamers verder luisteren. Dan zorg ik dat ik op de beste plek zit en vraag naar wat bekende muziek. Dat is meestal jazz uit de 50/60er jaren. Met deze opnamen is meestal niet geknoeid (konden ze toen nog niet want de apparatuur was nog niet beschikbaar) en ze zijn een goede referentie. Met deze strategie liep ik een beetje spaak deze keer. Die Duitsers houden van “Gross” en de grote luidsprekers die op lage niveaus in de kleine slaapkamers aardig speelden klonken een stuk minder toen ze later op de dag in de drukke middag harder aan stonden. Hieronder wat impressies.

Bergmann audio www.bergmannaudio.com/home demonstreerde met de wel zeer fraaie draaitafel met tangiale arm, maar de aluminium luidsprekers LS van YG Acousics konden mij niet bekoren www.ygacoustics.com. De grote Y’s zouden de top in de VS zijn maar uit die Bergmann moet meer kunnen komen dan wat ik gehoord heb. Ik ben er dan ook niet terug geweest.

Stax hoofdtelefoons mogen bekend zijn. Je kon hier veel typen naast elkaar horen. Prachtige hoofdtelefoons, maar ik heb een huis met buren op afstand dus ik doe er niets mee. Wel op de show, want het is wel leuk om een strikt neutrale bron te beluisteren voordat je de andere luidsprekers gaat beluisteren. In dezelfde ruimte werd Malle Valve  www.malvalve.de gedemonstreerd en dat was in ieder geval niet neutraal.

Voor de bandrecorderliefhebber was er Darklab www.darklab-magnetics.de met allerlei toebehoren voor bandrecorders. Voor de liefhebber zeer de moeite waard. Overigens stonden er nogal wat professionele bandrecorders op de beurs, werkelijk prachtige apparaten. Vlak hiernaast een werkelijk zeer sympathiek  product namelijk een phonotrap met wel zeer uitgebreide mogelijkheden www.monk-audio.de. Niet alleen verschillende historische curven maar ook impedanties, capaciteiten en gain. Erg fraai maar daarbij komt ook nog de mogelijkheid mono te schakelen en te kiezen voor linkerkanaal of rechterkanaal. Zo kan je mono met zo min mogelijk ruis  afspelen. Overigens had Quad dat indertijd ook al op de 33. Ik zou die Monk  wel eens willen uitproberen thuis: zou het veel uitmaken bij mijn collectie? 

A Capella www.acapella.de was ook op verschillende plaatsen te horen. Nu ben ik niet zo’n hoorn fan maar deze zijn niet mis en op een of andere manier klinken ze minder hoorn als bijvoorbeeld een Klipsch.  Maar ja, je haalt wel iets in je kamer en mijn vrouw zou er niet blij mee zijn. En nu komen we gelijk op het dilemma Blumenhofen  www.blumenhofer-acoustics.com. Verschillende typen stonden op 4 plaatsen op de show. In een ruimte klonk de Fun 17 veelbelovend en in een andere ruimte klonk het beduidend minder. Zo zie je dat waarnemingen op een dergelijke show maar relatief zijn – thuis proberen blijft het devies.  Het grote type, je praat dan over iets van bijna twee ijskasten groot,  werd gedemonstreerd in de ruimte van de AAA zelf . In die ruimte waren diverse educatieve demo’s waaronder een vergelijking van phonotraps. Sommige bezoekers  vonden de goedkopere  ASR trap beter klinken dan de duurdere, maar volgens mij klonk deze alleen maar minder levendig en dat compenseerde het wel zeer levendige karakter van de Blumenhofen. In alle eerlijkheid was ik niet zo enthousiast, te agressief/scherp naar mijn smaak. Ik besloot daarom op de Xi- fi de volgende dag nog een keer te gaan luisteren. 

Tot slot nog een heel mooie klassieker van een van de leden, namelijk een McIntosh buizenversterker op Technics SB RX70 luidsprekers (een dual concentric) en als draaitafel een Rek-O- Kut draaitafel met mono element. Vintage is dus niet mis en zeker als je je realiseert dat al die jaren de luidsprekers geen goed gedaan moeten hebben.

Als snoepje van het Duitse technische vernuft zou ik graag willen verwijzen naar Sperling draaitafels maar helaas nog geen website. Dan maar Rossner en zoon  www.rossner-und-sohn.de/content/english/products/highmassturntables.html.  Vooral de rechthoekige platenspeler waar het plateau lekker over heen steekt was een snoepje (erbij natuurlijk). 

De show vond ik zeer de moeite waard, maar het verschil met twee jaar geleden was niet zo groot.  Kortom een  leuke show,  maar niet te vaak.

 

Zondag: de Xi-fi

De volgende dag naar de Xi-fi en deze keer niet met de auto maar met het openbaar vervoer. De trein zat in de vroege ochtend al vol voordat er een groep jongeren zich al bierdrinkend bij ons voegde. Voordeel van het openbaar vervoer is in ieder geval dat het maar een paar minuten lopen naar de show is. 

De Xi-Fi is georganiseerd vanuit onvrede met de VAD/AV- NU. Deze lijkt zich toch meer te ontwikkelen van hifi naar multi media. Daarnaast heeft de AV/NU een strak aannamebeleid waar alleen importeurs welkom zijn en ook niet allemaal.  Op de Xi-Fi stonden importeurs en winkels broederlijk naast elkaar. Daarbij: wat is het verschil, want bijvoorbeeld Hanze Hifi distribueert, importeert en produceert/reviseert de overigens zeer mooie Thorens 124 oudgediende.

Hieronder de impressies: 

Ik ben begonnen op de slaapkamers (ook in Utrecht slaapkamers en vergaderruimten) want er waren een paar merken die ik absoluut wilde horen. Art’s Excellence stond er met Audio Research versterkers http://www.audioresearch.com en met Wilson Benesch LS www.wilson-benesch.com . Ik heb  naar de Vector geluisterd. Een LS die door anderen misschien als wat rustig zal worden omschreven maar voor mij waren deze LS het beste wat ik op de show heb gehoord. Deze LS garanderen een lange avond luisterplezier. Ik vond het wel jammer dat de mooie Audio Research phonotrap en een Wilson Benesch draaitafel niet gedemonstreerd werden.

De volgende kandidaat was Beta audio  met de Manley versterkers www.manley.com en de Reference 3 a da Capo LS www.reference3a.com . Het is een LS die al lang op de markt is, wat veel zegt over de kwaliteit. Wat geluid betreft de antithese van de Wilson Benesch:  minder nadruk op het midden en erg dynamisch.  Zonder meer veel kwaliteit maar ik ga voor het Wilson Benesch geluid. Maar wees voorzichtig: in andere akoestische omstandigheden kan het oordeel anders uitvallen. 

Vervolgens kwam ik in een lege ruimte waar “Susie Wong” luidsprekers werden gedemonstreerd op wat middenklasse apparatuur. Van de ontwerpers (het was een prototype) werd je ook niet veel wijzer en omdat ik bang was dat er verder niemand zou komen die dag ben ik maar even blijven luisteren. Absolutely flabbergasted zoals de Engelsen zeggen. Heel ruimtelijk, strak, veel bereik en op een bepaald moment ben ik onder de tafel gaan kijken of er geen High End verstopt was. Was het de gesloten kast of was de apparatuur inderdaad gemodificeerd op basis van de ideen van de geroemde en verguisde geluidstechnicus Henrie van der Heiden? Gedempt licht, wat meer aankleding en Susie Wong (een oude film met een mis miss Saigon thema) die persoonlijk demonstreerde en ze hadden nog veel meer aandacht gehad en nog veel beter geklonken.

Van Bach hebben we natuurlijk allemaal gehoord maar Bach Luidsprekers?  Bach is een kleine Nederlandse fabrikant www.bachluidsprekers.nl De monitor waarmee gedemonstreerd werd was meer dan prima en zeker voor het geld - ik meen iets van 1000 euro. Ook niet dat ietwat agressieve/scherpe wat je toch op beurzen vaak hoort. Er stonden ook kleine vloerstaanders van Bach met wat gebogen vormen die het in een moderner interieur goed zullen doen. Persoonlijk vind ik tweeter op  oorhoogte en liever iets hoger een must. Ik hoop dat Bach nog eens met een iets grotere, ambitieuzere  LS komt, dan ga ik zeker weer luisteren.

47 Lab  www.sakurasystems.com had ik niet eerder gehoord maar ze waren vertegenwoordigd met twee sets in twee kamers. De ontwerper demonstreerde zelf met de dure serie en je vraagt je werkelijk af waarom zo hard? Dat doet toch afbreuk aan kleine LS die altijd beperkingen op dit gebied hebben. En ook het goedkopere 47 lab systeem (wat nog op de markt moet komen) met de konus LS meen ik , werd toen ik er was te luid gedemonstreerd.  Toen er gesproken moest worden ging het volume even omlaag  en klonk de LS - een breedbander - veelbelovend. De CD speler lijkt me ook wel wat, die ga ik nog eens beluisteren evenals de tuner.

Daarna nog naar de wat grotere zalen geweest. Acapella klonk vergelijkbaar met wat ik in Krefeld gehoord heb en dat betekent ook wel dat de LS zich niet al te veel laat beïnvloeden door akoestiek. Meer geïnteresseerd was ik eigenlijk in de  Blumenhofen hoorns die ik wat vond tegenvallen in Krefeld. Gedemonstreerd werd  met een kleiner type overigens nog een joekel van een ding op Octave versterking  www.octave.de en met Acoustic Signature draaitafels www.as-distribution.de/index2.htm .  Bevooroordeeld als ik was hoorde ik toch weer hetzelfde ietwat agressieve/scherpe karakter. Ik ken Marco de importeur van de luidsprekers www.music2.nl/astintrew.html van shows en ook de man die voor de demo’s zorgde (en een wonderschone tangiale arm maakt overigens).  Op een bepaald moment aan het einde van de show nog eens wat gespeeld maar dan op wat meer normale niveaus, vervolgens nog eens het van de Hul Canary pick up element vergeleken met het Soundsmith the Voice element en toen klonk de hoorn heel anders en zonder meer goed. Mijn idee is dat - omdat<ins datetime="2011-10-23T23:35" cite="mailto:Wesley"> </ins>de hoorn zo’n onbeperkt bereik heeft wat volume betreft - er gewoonweg te hard mee gedemonstreerd wordt.  Die Engelse  ontwerper van Astin Trew die ook een tijd aan de knoppen zat is denk ik te vaak naar live concerten geweest. Daarnaast komt de matching met andere elementen in de keten bij een hoorn erg nauw. In alle eerlijkheid nog eens geluisterd naar mijn eigen set toen ik thuiskwam maar dat onbeperkte bereik van die hoorn miste ik toch wel (Marco).

Conclusie

 

Veel gezien en veel gehoord in twee dagen. Voor het zien was Krefeld erg leuk maar wat geluid betreft vond ik de Xi fi er toch wel bovenuit steken. Wel vaak te agressief/scherp en zo klinken die instrumenten niet,  onversterkt.  Jammer vond ik dat zo weinig draaitafels gedemonstreerd werden ,wat dat betreft complimenten aan bijvoorbeeld Hanze Hifi en Music2. Ik ben helaas niet bij Malcolm Latham geweest waar CD vergeleken werd met analoog maar de uitkomst lijkt me wel duidelijk – hermetisch zwart.