TAGS: Recensies |
Kemp Elektroniks MAXiiMUS P16 MAXiiMUS P40 van maxii Energii
Toen mijn fascinatie met muziek en geluid mij een kleine veertig jaar geleden deed besluiten van voor de studie bestemde gelden een voor die tijd serieuze geluidsinstallatie aan te schaffen, was de wereld der audiowetenschappen nog overzichtelijk. Je zette het spul even neer, duwde de stekkers in het stopcontact en spelen maar met die handel. Sindsdien is er veel veranderd.
Een veranderend landschap
Het begon met de ontdekking dat interlinks en luidsprekerkabels er toe doen; later bleken ook lichtnetkabels een zo mogelijk nog grotere invloed op het geluid te kunnen hebben. Geleidelijk aan ontstond er een nog immer uitdijende markt van accessoires voor audio- en videotoepassing. Aanvankelijk betrof het hulpstukken waarvan werking en nut nog wel enigszins plausibel waren (zoals stroomfilters en losse voetjes ter aankoppeling of ontkoppeling), maar met name sinds het magische jaar 2000 wordt de markt overspoeld met bizarre producten met een onduidelijk werkingsprincipe en prijskaartjes die menigeen naar adem doen happen en die hier en daar zelfs blinde agressie uitlokken. Na aanvankelijke bedenkingen ben ik mij steeds beter gaan herkennen in wat de bekende Amerikaanse audiojournalist Robert Harley hierover heeft gezegd, namelijk:
1. Als een accessoire voor jou werkt, schaf ‘m dan aan, of er nu een overtuigende verklaring voor de werking bestaat of niet, en
2. Met behulp van de beste accessoires zijn verbeteringen mogelijk die op andere manieren niet te bereiken zijn.
En zo is het gekomen, dat wil zeggen: op basis van dit uitgangspunt heb ik de afgelopen twintig jaar tal van accessoires uitgeprobeerd en er sinds het jaar 2007 ook hier en daar iets over opgeschreven. Voor mij staat vast dat mijn installaties het huidige niveau nooit hadden kunnen bereiken zonder toepassing van accessoires van merken als Kemp Elektroniks, Furutech, Akiko Audio, WA-Quantum, Creaktiv Systems, Finite Elemente, Aurios, Harmonix, Black Forest Audio, PS Audio, MIT en ASC (Tube Traps). Scherpte, hardheid, stress en ruis zijn steeds verder teruggedrongen en timbre, controle en ruimtelijkheid stapje voor stapje verbeterd. Op basis van inmiddels ruime ervaring op dit gebied kan ik mij wel enigszins vinden in de volgende krachtige uitspraak die ik op een Duitse website vond:
“75% des Klanges kommt über Zubehör und Aufstellung, nur etwa 25% über die Geräte.” Wellicht wat overdreven, maar qua tendens zeker niet onjuist … .
Bedenkingen …
Dit alles gezegd hebbende, had ik toch bedenkingen toen Ronald Kemp van Kemp Elektroniks mij twee jaar geleden voorstelde een nieuwe aanwinst in zijn assortiment te testen. We hebben het hier over toestellen die met MAXiiMUS P16 en P40 worden aangeduid. De geestelijk vader van deze bijzondere producten is de inmiddels overleden Duitse ingenieur Hans Seelhofer die met zijn bedrijf Fostac een bijdrage wilde leveren aan het welbevinden van de medemens.
Even heel kort door de bocht: de boosdoener heet elektrosmog en de producten van Fostac rekenen daarmee af. Met het begrip elektrosmog kan ik wel wat, sterker: ik beschik over vele accessoires die hoogfrequente elektromagnetische velden en signalen te lijf gaan, doorgaans met een duidelijk positief effect op beeld en geluid. Alleen al de creaties van Creaktiv Systems waren voor mij een openbaring, hoewel ik moeite had met de teksten die ter verklaring van de werking werden aangevoerd.
De effecten van de producten van Creaktiv Systems zijn echter door onafhankelijke metingen bevestigd en dat is een feit waar niemand omheen kan. Mijn eventuele kanttekeningen bij de documentatie van Creaktiv Systems vallen echter in het niet bij mijn bedenkingen bij de publicaties en filmpjes die door de heer Seelhofer en zijn medewerkers aan de openbaarheid zijn prijsgegeven. Een en ander komt namelijk op mij over als pure pseudo-wetenschap. Ik zie er van af hier in detail te treden; in ieder geval vond ik aanvankelijk dat ik hier maar eens een grens moest trekken en deze producten aan mij voorbij moest laten gaan.
Maar ja, de mens is toch nieuwsgierig … . Toen meerdere recensenten die ik tamelijk serieus neem positieve effecten aan beide “MAXiiMa” gingen toeschrijven en Ron Kemp mij voorstelde geheel vrijblijvend toch eens een P16 aan het lichtnet te hangen … ach, waarom ook eigenlijk niet; wat heb ik te verliezen? In het ergste geval doet het niets en dan stuur ik het ding linea recta terug. Het zou een even verrassende als vruchtbare kennismaking worden … .
De Kemp Elektroniks MAXiiMUS P16 in de kleine stereoset
Voor ik mijn ervaringen met de MAXiiMUS P16 met de lezer ga delen, wil ik eerst de hoofdrolspelers even genoemd hebben.
De oorspronkelijke fabrikant van de MAXiiMUS is dus het door Hans Seelhofer opgerichte en in Zwitserland gevestigde bedrijf Fostac (zie www.fostac.ch). Dit bedrijf brengt momenteel een veelheid aan “wellnessproducten” op de markt die bepaald niet onomstreden zijn. Fostac heeft de MAXiiMUS producten inmiddels overgedragen aan het in de buurt van Frankfurt gevestigde bedrijf maxii Energii (zie www.maxii-energii.de).
Ron Kemp heeft enkele modificaties aan de MAXiiMUS P16 aangebracht die het apparaat meer geschikt maken voor audiotoepassingen (voor de details zie www.kempelektroniks.nl ). Deze audio grade versie mag hij onder eigen naam voeren; we hebben het hier dus over de Kemp Elektroniks MAXiiMUS P16. Toen deze P16 afgelopen zomer arriveerde, had ik juist mijn hoofdset uitgeschakeld vanwege de hittegolf. De eerste test moest dus plaatsvinden bij de kleinere stereoset in de studeerkamer. De P16 is trouwens een stevige, in fraaie witte lak afgewerkte stalen doos met daarin uitsluitend twee slanke cilinders met een geleidende kern -accumulatoren genaamd- en daartussen een piramide met een lampje. Bijgeleverd wordt een metalen voetplaat zodat het toestel in de buurt van de audioset kan worden neergezet. Van enige elektronica of voeding geen spoor; er zit verder echt niets in. Het apparaat wordt parallel aan de apparatuur aangesloten; de stekker verdwijnt dus in het Z-Center van MIT dat de gehele set van ietwat gezuiverde voedingsspanning voorziet. Zoals ik eigenlijk al verwachtte, gebeurde er na aansluiten helemaal niets. Maar de lezer ziet het al aankomen: toen ik drie uur later weer ging luisteren, was het wel degelijk “Bingo”! Een mildere sound met meer rust en gemak, dynamischer ook, en songteksten duidelijk beter verstaanbaar. Krijg nou wat …. . Om het nog gekker te maken: ook bij de TV in de woonkamer -toch een behoorlijke afstand, zowel fysiek als elektrisch- hoorde en zag ik een effect; bij clips van Lady Gaga wat betere kleuren, betere verstaanbaarheid en dieper laag. De ultieme test zou dus pas kunnen plaatsvinden na de hittegolf plus drie dagen om het gebouw te laten afkoelen … wat een narigheid.
De Kemp Elektroniks MAXiiMUS P16 in de grote stereoset
De P16 wordt aangesloten op het eerste stekkerblok van de woonkamer dat zowel de stereoset als de TV-hoek voedt en centraal tussen de apparatuur opgesteld op een tafeltje met een bovenplaat van marmer. De effecten op het beeld van de Samsung LED-LCD TV en de home cinema set zijn het duidelijkst. Het beeld vertoont duidelijk meer kleurcontrast en het geluid is zuiverder en bij zang en spraak beter verstaanbaar. Het effect op de sound van de hoofdset is subtieler, maar daarom nog niet onbelangrijk. Ik registreer wat natuurlijker timbres en meer rust, hetgeen zich bijvoorbeeld uit meer gelijkwaardigheid van muzikale lijnen. Zo bevat de bekende Wagner-ouverture “Die Meistersinger von Nürnberg” tegen het eind een passage waarin verscheidene blaasinstrumenten een complex web van motieven spinnen. Dit gaf bij mij altijd een zekere onrust (“Wat gebeurt er allemaal?”), maar nu komt het geheel overzichtelijker over en zijn alle instrumenten los van elkaar te volgen zonder stress. Hoewel het effect van de P16 hier aan de subtiele kant zit, leidt het toch tot de verzuchting “Ach ja, natuurlijk … zo moet dit klinken”. Interessant is ook dat de P16 gevoelig blijkt voor “omgevingsfactoren”, net als reguliere geluidsapparatuur. Toen ik het toestel namelijk met drie Ceraballs Universal (metalen voetjes met een keramische kogel erin) aan het tafeltje aankoppelde, was de toegenomen dynamiek niet te missen. Al met al een overtuigende voorstelling die aanschaf zeker zou rechtvaardigen, ware het niet dat grote broer P40 naar verluidt nog beduidend sterker werkt. Toevallig moest ik die week naar Amsterdam; een mooie gelegenheid met Ron Kemp de details rond de installatie van een MAXiiMUS P40 te bespreken … .
De MAXiiMUS P40
In tegenstelling tot de P16 -die parallel wordt aangesloten en die dus in elk stopcontact kan worden bijgeprikt- is de grotere en wat minder fraai afgewerkte P40 ontworpen voor installatie in de meterkast, waarbij de stroom voor de gehele woning er doorheen loopt. De P40 staat dan dus in serie met de apparaten in de woning. Daarnaast kan Ron Kemp het apparaat voorzien van een ingaand IEC chassisdeel en een uitgaand stopcontact; dit maakt aansluiting bij de audio- en videoapparatuur mogelijk. Tot slot is het ook mogelijk de interne bedrading zodanig te configureren dat ook de P40 parallel wordt aangesloten. Ron Kemp laat weten dat de P40 in dit geval inderdaad een sterkere werking heeft dan de P16. Na rijp beraad besloot ik tot de tweede optie; de P40 wordt dan neergezet tussen de inkomende netkabel uit de meterkast en het eerste stekkerblok voor de hoofdset en de TV-hoek. Vanwege de gunstige ervaring met de P16 worden drie Ceraballs Universal gereserveerd voor aankoppeling aan de vloer. Vanwege de beperkte ruimte moest vervolgens nog worden uitgezocht waar de stopcontacten precies moeten komen; deze werden vervolgens door Ron Kemp aangebracht alsof het apparaat zo uit de fabriek komt. De foto toont de uiteindelijke opstelling; inmiddels staat de Tube Trap er weer voor en staat de P40 dus niet in het zicht. Rest nog te vermelden dat de P40 vier accumulatoren bevat; verder zit er weer hoegenaamd niets in. Hoe dit zou moeten werken, blijft een enorm mysterie. Ik kan het ook niet helpen … .
De effecten van de P40 in de woonkamer
Alles leuk en aardig, maar wat zijn nu de effecten? Deze zijn in mijn beleving heel duidelijk en niet alleen sterker, maar ook heel anders dan die van de P16. Even kort door de bocht zorgt de P16 op subtiele wijze voor meer verfijning en gaat het bij de P40 meer om body en een mooier timbre in het middengebied, meer controle en snelheid en een “retestrak” laag. De sound van de hoofdset wint duidelijk aan “sonoriteit” en daarmee realisme en zit een fractie aan de donkere kant. Dat laatste komt denkelijk niet zozeer door de P40, maar door het karakter van de eindversterker (Classé CA-301; in reviews door gebruikers beschreven als “a tad dark”). Dit type geluid is ongetwijfeld veel authentieker dan de “gehypet” heldere en ietwat hard-genadeloze sound die veel nieuwere apparatuur zo kenmerkt. Ook de TV-hoek profiteert sterk: het geluid van de home cinema set is heel helder en zuiver bij gesproken woord; bij muziek registreer ik een duidelijk betere verstaanbaarheid, beduidend minder scherpte en een diep, pulserend laag met meer detail en kleur.
Het meest bizar en spectaculair vind ik echter het toegenomen kleurcontrast van het TV-beeld. Op het moment van deze test zijn de Olympische spelen aan de gang; het kleurenspel bij het basketbal -een sport die mij hoegenaamd niet interesseert- is dermate spectaculair dat ik er geboeid naar blijf kijken … Dat een betaalbare flatscreen van Samsung tot een dergelijke weergave in staat is -met trouwens ook dieper-dan-diep zwart- was mij onbekend. We zijn op het moment van schrijven inmiddels drie maanden verder dan de dagen van de eerste indrukken en de effecten van de P40 zijn alleen maar groter geworden. Het meest nog op de TV-hoek: een simpele luidsprekerset (Infinity Oreus met als subwoofer de fraaie B&W PV1D) produceert zowel bij gesproken woord als bij muziekclips op YouTube geluid van een zuiverheid die doet denken aan high end. In de sound van de hoofdset is scherpte geheel verdwenen en is ook de ruimtelijk verder verbeterd. Opvallend is ook dat het laag heel losjes en soepel klinkt; totaal geen “geduw en getrek” meer ... . Ron Kemp laat desgevraagd weten dat de P40 misschien wel jaren blijft inspelen, dus wellicht is de koek nog niet eens op … .
Conclusie
De MAXiiMUS P40 is het vreemdste apparaat dat ik ooit in huis heb gehad. Een kastje met vier accumulatoren, waar slaat het op? Voor wat er in zit, lijkt de prijs te hoog. Het ding is niet specifiek ontworpen als accessoire voor audio en video, maar als bestrijder van elektrosmog in dienst van een betere gezondheid. Vreemd genoeg zijn de effecten op beeld en geluid ronduit spectaculair te noemen en denkelijk op andere wijze niet te bereiken. Voor wat het kan doen in een kostbare high end set is de investering absoluut verantwoord. Positieve effecten op het welbevinden krijgt de muziekliefhebber er zogezegd gratis bij. Misschien wel de beste accessoire ooit en derhalve zeer warm aanbevolen!
Informatie
